Η δολοφονία ενός παιδιού-
Μαζικές αυθόρμητες αντιδράσεις-
Αυτά που συμβαίνουν μας αφορούν-
Καταγράφουμε τις σκέψεις μας , συμμετέχουμε σε πορείες-
Τα γεγονότα και οι συμπεριφορές μας ξεπερνούν-
Αμηχανία-
Το μερίδιο της ευθύνης μας-
Ανάγκη να συνεχίσουμε-
Δεν ξέρουμε τον τρόπο
Τι συμβαίνει;
Ποιά είναι η θέση μας;
'Εχουμε την ελευθερία να τη διεκδικήσουμε;
Ειναί υποχρέωσή μας να το κάνουμε.
Ζούμε αφοσιομένοι στην καθημερινότητα μας και το μικροκοσμό μας.
Η φύση του θεάτρου είναι αδιαμφισβήτητα πολιτική.
Η αδιαφορία του θεατρικού κόσμου στα κοινωνικοπολιτικά προβλήματα είναι ανεπίτρεπτη
Σπουδαστές της Δραματικής Σχολής του Κ.Θ.Β.Ε
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου