Εάν ταίς γλώσσαις των ανθρώπων λαλώ καί τών αγγέλων, άγάπην δέ μή έχω,γέγονα χαλκός ηχών η κύμβαλον αλαλάζον.
Καί εάν έχω προφητείαν καί ειδώ τά μυστήρια πάντα καί πάσαν τήν πίστιν,
ώστε όρη μεθιστάνειν,αγάπην δέ μή έχω,ουδέν ειμί.
Καί εάν ψωμίσω τα υπάρχοντά μου, καί
εάν παραδώ το σώμα μου ίνα καυθήσομαι,αγάπην δέ μή έχω,ουδέν ωφελούμαι.
Η αγάπη μακροθυμεί,χρηστεύεται,η αγάπη ου ζηλοί,η αγάπη ου περπερεύεται,ου φυσιούται,ουκ ασχημονεί,ου ζητεί τα εαυτήςου παροξύνεται,ου λογίζεται το κακόν,ου χαίρει επί τή αδικία,συγχαίρει δέ τή αληθεία΄
Πάντα στέγει,πάντα πιστεύει,πάντα ελπίζει,πάντα υπομένει.
Η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει.Είτε δέ προφητείαι,καταργηθήσονται΄είτε γλώσσαι παύσονται΄είτε γνώσις,καταργηθήσεται.
Αποστόλου Παύλου Προς Κορινθίους Α' Επιστολή (§13.1 -13.13)
Τρίτη 16 Δεκεμβρίου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου