Δεν αντιδρούμε για την αντίδραση. Δεν αντιδρούμε σε καμία περίπτωση ως «καλλιτέχνες». Δεν είμαστε «καλλιτέχνες». Τα αιτήματα μας δεν είναι ορμονικά. Είναι συνειδητά. Δεν αντιπροσωπευόμαστε από την παραδοσιακή πολιτική. Από καμία ίσως πολιτική που μας φέρνει έτσι στο σήμερα
Οι νέοι δεν είναι γκέτο. Νέος είναι όποιος μπορεί να ελπίζει και να παλεύει ΔΙΑΚΙΝΔΥΝΕΥΟΝΤΑΣ. Γι’ αυτό καλούμε όλους του γύρω μας να γίνουν νέοι.
Οι αστυνομικοί είναι οι τελευταίοι αυτή τη στιγμή στους οποίους στρέφουμε την οργή μας. Το σύνθημα «μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι» ισχύει. Αλλά εμείς ερχόμαστε να το διαχωρίσουμε. Ψάξτε να βρείτε ποιος δίπλα μας είναι ο Μπάτσος, ποιος το Γουρούνι και ποιος ο Δολοφόνος.
Τα βάζουμε πρώτα με τον εαυτό μας και γι αυτό έχουμε το δικαίωμα να τα βάλουμε και με τους άλλους. Θέλουμε να προλάβουμε να μην γίνουμε ίδιοι με αυτό που μας έκανε «αφασικούς». Είμαστε τόσο συνειδητοποιημένοι, εμείς οι «αφασικοί», που ξέρουμε ότι το «σύστημα», θα προσπαθήσει να αγκαλιάσει ως όψιμος επαναστάτης την απεγνωσμένη κίνησή μας ώστε να την αφομοιώσει και να την μεταλλάξει σε κίνημα μόδας
Η οργή μας είναι μασκαρεμένος φόβος για το αύριο. Αλλά δεν θα κωλώσουμε να ξεβολευτούμε και να υποθηκεύσουμε το σήμερα για να μπορέσουμε να έχουμε μέλλον
Και ο φόβος όταν μεγαλώνει γίνεται ανεξέλεγκτος κίνδυνος
Φόβος, δυσπιστία, έλλειψη πίστης στον εαυτό μου και τον συνάνθρωπό μου. Υποκρισία.
Δεν μπορούμε άλλο να αντέξουμε το τι συμβαίνει γύρω μας. Κοινωνικές δομές καταρρέουν
Απογυμνώνονται στα μάτια μας. Εκκλησία, Δικαιοσύνη, Εκπαιδευτικό Σύστημα
Και οι διαπροσωπικές σχέσεις; Βολευόμαστε. Αυτοκαταστολή. Τότε γιατί φωνάζουμε για την κοινωνική καταστολή;
Βία
ΜΜΕ
Ανεργία, ανασφάλιστη εργασία
Τράπεζες
Αδιέξοδο
Ρατσισμός

Γινόμαστε παρατηρητές παραγνώρισης και περιφρόνησης βασικών δικαιωμάτων του ανθρώπου. Γινόμαστε μάρτυρες πράξεων βαρβαρότητας.
Ζητάμε έναν κόσμο όπου το άτομο ελεύθερο να μιλά, να πιστεύει, και να πράττει με γνώμονα το κοινό καλό, λυτρωμένο από τον τρόμο και την αθλιότητα. Έναν κόσμο που θα χωράει πολλούς κόσμους. Θα εξασφαλίζει την
ελεύθερη μετακίνηση των ανθρώπων. Έναν κόσμο αλληλεγγύης, αλήθειας κι ελευθερίας,
που θα προωθεί την ένταξη και την ισότιμη θέση του καθένα
Ζητάμε από όλους να ξεπεράσουμε τα προσωπικά μας όρια που μας έχουν οριστεί από τα κοινωνικά πλαίσια. Έχουμε καθήκον απέναντι στον συνάνθρωπο μας, με τον οποίον έχουμε χάσει επαφή. Γιατί η ολοκληρωμένη ανάπτυξη της προσωπικότητας του ατόμου είναι δυνατή με μοναδικό γνώμονα την αγάπη για τον άλλο. «Η αγάπη είναι μακρόθυμη, είναι γεμάτη από ευμένεια, η αγάπη δεν είναι ζηλότυπη, η αγάπη δεν καυχιέται, δεν είναι υπερήφανη, δεν κάνει ασχήμιες, δεν ζητά το συμφέρον της, δεν ερεθίζεται, δεν υπολογίζει το κακό, δεν χαίρεται για το κακό, αλλά επικροτεί την αλήθεια, όλα τα ανέχεται, όλα τα πιστεύει, ελπίζει για το κάθε τι»
Καμία απολύτως διάκριση, λόγω σκέψης, φυλής, χρώματος, φύλου, γλώσσας, θρησκείας, πολιτικών ή άλλων πεποιθήσεων, καταγωγής, περιουσίας, γέννησης ή όποιας άλλης κατάστασης
Ελευθερία πέρα από τα κοινωνικά όρια, εφόσον δεν προσβάλλει την ελευθερία του άλλου.
Σεβασμός στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια
Δικαίωμα στην Ελευθερία
Δικαίωμα στην Ευδαιμονία
Δικαιοσύνη
Ειρήνη
Συνείδηση. Σκέψη. Ζωή

Όσοι δεν θα ακούσουν, είναι και αυτοί που δεν οφείλουν να ακούσουν
Ακόμα κι αν μας κοιμίσετε , ο ύπνος μας θα είναι ανήσυχος
Τα όνειρα θα λάβουνε εκδίκηση